Nazwa gatunkowa: Dziewanna wielkokwiatowa - Verbascum densiflorum Bertol.

Inna nazwa: Verbascum thapsiforme Schrad. [3]

Rodzina: Trędownikowate - Scrophulariaceae

Dziewanna wielkokwiatowa Verbascum densiflorum

Dziewanna wielkokwiatowa

Morfologia:

Wysokość: patrz łodyga [3].

Kwiaty: średnicy 4-5 cm [5], wyrastają w kątach liści, gęściej występują w górnej części łodygi. Korona jest złocistożółta, symetrii grzbiecistej o pięciu kolistych płatkach, które są zrośnięte przy nasadzie i tworzą rurkę. Pięć pręcików przyrośniętych jest do szczytu rurki. Pręciki są owłosione.

Owoce: szeroko-jajowata torebka, gęsto omszona gwiazdkowatymi włoskami [3].

Łodyga: wzniesiona, do 2 m wysokości, pojedyncza, pokryta kutnerem, wąsko oskrzydlona [3].

Liście: skrętoległe, z karbowanym brzegiem, ostro zakończone [3].

Nasiona:

Korzenie:

Biologia

Długość życia rośliny: roślina dwuletnia [3,5].

Pokrój: .

Kwitnienie: czerwiec-wrzesień (VI-IX) [3,5].

Rozmnażanie:.

Dziewanna zaliczana jest do kserofitów, czyli roślin rosnących na suchych stanowiskach [4]

Ekologia:

Pochodzenie:

Zasięg terytorialny: Europa. W Polsce na niżu, rzadziej na pogórzu [3], na słonecznych stokach gór i nasypów.

Siedliska: skraje lasów, zręby, słoneczne wzgórza, kamieńce, przydroża, piaszczyste gleby [3], nieużytki [5].

Gatunek pod ochroną

Zastosowanie:

Zielarstwo: roślina lecznicza.

Surowiec zielarski:

Kwiat dziewanny - Flos Verbasci, synonim Korona dziewanny - Corolla Verbasi [1,3].

Zbiór surowca zielarskiego:

Surowiec pochodzi zarówno z plantacji jak i ze stanowisk naturalnych (Uwaga! Gatunek chroniony w Polsce). Zbiór polega na wyrwaniu korony kwiatowej wraz z przyrośniętymi pręcikami. Zerwane kwiaty szybko się suszy w cienkich warstwach na sitach w suszarni w temperaturze około 35°C w zacienieniu i przewiewie [1].

Przechowywanie: surowiec musi być przechowywany w szczelnych naczyniach, a także dobrze ubity, inaczej traci swoją barwę [1,5].

Informacje dotyczące surowca zielarskiego:

Zapach surowca jest nikły, swoisty, smak śluzowato-słodki. Surowiec był objęty FP III.

Skład chemiczny surowca zielarskiego:

Barwniki (związki flawonoidowe), saponiny, śluzy.

Działanie surowca zielarskiego:

Surowiec zielarski posiada charakter śluzowy i flawonowy - działa przede wszystkim wykrztuśnie [5].

Surowiec działa napotnie, wykrztuśnie, osłaniająco i nieco przeczyszczająco.

Forma stosowania

Forma stosowania dziewanny to napary, mieszanki, receptury. Zawarte w surowcu związki flawonoidowe wykazują działanie antyoksydacyjne.

Napary stosuje się przy chrypkach, kaszlu i dusznościach [5].

20 g dziewanny, tymnianku i podbiału należy zalać wrzątkiem i pić 1/4 szklanki co 2 godziny [5]

Zdjęcia:

Dziewanna wielkokwiatowa Dziewanna wielkokwiatowa

Dziewanna wielkokwiatowa

Dziewanna wielkokwiatowa

Po lewej stronie znajduje się malwa

Odmiany i gatunki pokrewne:

Dziewanna kutnerowata Dziewanna kutnerowata - Verbascum phlomoides L. - roślina dwuletnia [3], podobne zastosowanie zielarskie [5].
Źródło:
  1. Walewski W. 1985. Towaroznawstwo zielarskie. PZWL, Warszawa.
  2. Chlebowski B., Mynett K. 1982. Kwiaciarstwo. PWRiL, Warszawa.
  3. Polakowska M. 1987. Leśne rośliny zielarskie. PWRiL, Warszawa.
  4. Dobrzyński T. 1968. Botanika farmaceutyczna, PWRiL, Warszawa: 169.
  5. Muszyński J. 1956. Roślinne leki ludowe. Ludowa Spółdzielnia wydawnicza, Warszawa.

Pozostaw komentarz

Należy wypełnić prosty test (poniżej). Najedź myszką na kwadrat obok napisu 'Nie jestem robotem' i naciśnij lewy przycisk myszy komputerowej. Po przejściu testu można wysłać komentarz. Przepraszamy za utrudnienia

*Komentując wpis, akceptujesz jednocześnie paragraf nr 9 regulaminu wortalu (patrz stopka)

Skomentuj jako pierwszy