|
|
Dziewanna wielkokwiatowa |
Nazwa gatunkowa: Dziewanna wielkokwiatowa - Verbascum densiflorum Bertol.
Inna nazwa: Verbascum thapsiforme Schrad. [3]
Rodzina: Trędownikowate - Scrophulariaceae
Morfologia:
Wysokość: patrz łodyga [3].
Kwiaty: średnicy 4-5 cm [5], wyrastają w kątach liści, gęściej występują w górnej części łodygi. Korona jest złocistożółta, symetrii grzbiecistej o pięciu kolistych płatkach, które są zrośnięte przy nasadzie i tworzą rurkę. Pięć pręcików przyrośniętych jest do szczytu rurki. Pręciki są owłosione.
Owoce: szeroko-jajowata torebka, gęsto omszona gwiazdkowatymi włoskami [3].
Łodyga: wzniesiona, do 2 m wysokości, pojedyncza, pokryta kutnerem, wąsko oskrzydlona [3].
Liście: skrętoległe, z karbowanym brzegiem, ostro zakończone [3].
Biologia
Długość życia rośliny: roślina dwuletnia [3,5].
Pokrój: wzniesiona roślina zielna lub półzdrewniała.
Kwitnienie: lato-jesień: czerwiec-wrzesień (VI-IX) [3,5].
Rozmnażanie: generatywne poprzez nasiona.
Dziewanna zaliczana jest do kserofitów, czyli roślin rosnących na suchych stanowiskach [4]
Ekologia:
Pochodzenie:
Zasięg terytorialny: Europa. W Polsce na niżu, rzadziej na pogórzu [3], na słonecznych stokach gór i nasypów.
Siedliska: skraje lasów, zręby, słoneczne wzgórza, kamieńce, przydroża, piaszczyste gleby [3], nieużytki [5].
Dziewanna wielkokwiatowa jest w Polsce gatunkiem prawnie chronionym.
Zastosowanie:
Zielarstwo: roślina lecznicza.
Zielarstwo:
Surowiec zielarski:
Kwiat dziewanny - Flos Verbasci, synonim Korona dziewanny - Corolla Verbasi [1,3].
Zbiór surowca zielarskiego:
Surowiec pochodzi zarówno z plantacji jak i ze stanowisk naturalnych (Uwaga! Gatunek chroniony w Polsce). Zbiór polega na wyrwaniu korony kwiatowej wraz z przyrośniętymi pręcikami. Zerwane kwiaty szybko się suszy w cienkich warstwach na sitach w suszarni w temperaturze około 35°C w zacienieniu i przewiewie [1].
Przechowywanie: surowiec musi być przechowywany w szczelnych naczyniach, a także dobrze ubity, inaczej traci swoją barwę [1,5].
Informacje dotyczące surowca zielarskiego:
Zapach surowca jest nikły, swoisty, smak śluzowato-słodki. Surowiec był objęty FP III.
Skład chemiczny surowca zielarskiego:
Barwniki (związki flawonoidowe), saponiny, śluzy.
Działanie surowca zielarskiego:
Surowiec zielarski posiada charakter śluzowy i flawonowy - działa przede wszystkim wykrztuśnie [5].
Surowiec działa napotnie, wykrztuśnie, osłaniająco i nieco przeczyszczająco.
Forma stosowania
Forma stosowania dziewanny to napary, mieszanki, receptury. Zawarte w surowcu związki flawonoidowe wykazują działanie antyoksydacyjne.
Napary stosuje się przy chrypkach, kaszlu i dusznościach [5].
20 g dziewanny, tymnianku i podbiału należy zalać wrzątkiem i pić 1/4 szklanki co 2 godziny [5]
Zdjęcia:
|
|
|
Dziewanna wielkokwiatowa |
Dziewanna wielkokwiatowa Po lewej stronie znajduje się malwa |
Odmiany i gatunki pokrewne:
 |
Dziewanna kutnerowata - Verbascum phlomoides L. - roślina dwuletnia [3], podobne zastosowanie zielarskie [5]. |
Źródło:
- Walewski W. 1985. Towaroznawstwo zielarskie. PZWL, Warszawa.
- Chlebowski B., Mynett K. 1982. Kwiaciarstwo. PWRiL, Warszawa.
- Polakowska M. 1987. Leśne rośliny zielarskie. PWRiL, Warszawa.
- Dobrzyński T. 1968. Botanika farmaceutyczna, PWRiL, Warszawa: 169.
- Muszyński J. 1956. Roślinne leki ludowe. Ludowa Spółdzielnia wydawnicza, Warszawa.
Pozostaw komentarz
*Komentując wpis, akceptujesz jednocześnie paragraf nr 9 regulaminu wortalu (patrz stopka). Komentując wpis wyrażasz zgodę na przetwarzanie i przechowywanie danych związanych z tożsamością w internecie.
Skomentuj jako pierwszy